Τετάρτη 23 Μαΐου 2012

Ο Πόνος της Απώλειας 22 Χρόνια Μετά




24/5/1990 - 24/5/2012. Ακριβώς ίδια μέρα όπως τότε...
Ακριβώς η ίδια γιορτή -της Αναλήψεως- όπως τότε...

Όταν συνειδητοποίησα πως σήμερα είναι όλα ίδια... όπως τότε... πέτρωσα, παρέλυσα και άδειασα συναισθηματικά!!! Ξαναγύρισα σε εκείνη τη μέρα που ξύπνησα το πρωί, βρήκα έτοιμο το γάλα μου και προσφέρθηκες να με πας στη δουλειά μου γιατί εσύ θα πήγαινες αργότερα στη δική σου. Δεν θυμάμαι τίποτα απ'ότι είχε γίνει στη διάρκεια εκείνης της μέρας, αλλά θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τι έγινε το βράδυ. Πως σε φίλησα για καληνύχτα και μετά από λίγη ώρα σαστισμένη κι έντρομη έτρεξα στο μπάνιο για να δω να βασιλέυει το βλέμμα σου και να λιγοστεύει η αναπνοή σου. Έφυγες ξαφνικά, σιωπηλά και αναπάντεχα.

Και μέσα σε μια νύχτα η ζωή μου  άλλαξε. Και όλος ο κόσμος μου έφυγε κάτω από τα πόδια μου. Και συνήλθα και ξανάπεσα και ο κύκλος συνεχίστηκε. Σήμερα όμως τα συναισθήματα είναι πιο έντονα από ποτέ. Και σκέφτηκα να σε ξαναζωντανέψω στη μνήμη μου με τα τραγούδια που για 'μένα αντιπροσωπεύουν τον αδόκητο χαμό σου.



Γιατί αυτό το ταξίδι είχε το χειρότερο τέλος.
Σ' αγαπώ πολύ, μπαμπά.



Γιατί για εκεί που το 'βαλες καρδιά μου δεν μπορώ να σε αγγίζω και να επικοινωνήσω μαζί σου.
Σ' αγαπώ πολύ, μπαμπά.

Γιατί όντως έφυγες νωρίς και παρόλο που είχα προλάβει να σου πω αυτά που ήθελα, πάντα θα υπάρχει κάτι που έμεινε ανεκπλήρωτο.


Έμεινα μισή, μπαμπά, όταν σε έχασα..... αλλά είμαι εδώ τώρα. Εσύ αντίθετα όμως δεν είσαι εδώ πλάι μου και αυτό είναι που πονάει περισσότερο και δεν θα αλλάξει ποτέ. Σ' αγαπώ πολύ πολύ μπαμπά μου και μου λέιπεις.

Ευχαριστώ όλους όσους διαβάσουν αυτή την ανάρτηση και εκφράσουν λόγια κατανόησης και συμπαράστασης. Η ζωή συνεχίζεται ακόμα κι όταν τα σημάδια της απώλειας μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στην ψυχή σου.

Καληνύχτα.


Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Μουσικές Διαδρομές

Καλησπέρα σας.
Χωρίς πολλά λόγια πάμε για μια μουσική βραδιά, γεμάτη από συναισθήματα.
Ας ξεκινήσουμε με μια μελωδική βουτιά στο παρελθόν που αφιερώνεται σε όσους έχουν κάποιον να αγαπούν.


Διεκδίκησέ με και 'γω θα σου χαριστώ από μόνη μου.
Αγάπησέ με και 'γω θα γίνω άνεμος να χαθώ.
Χώρισέ με και 'γω θα μαραθώ επειδή θα σε θέλω.
Ας σμίξουμε ξανά κι ας είναι η τελευταία φορά.


Πάμε τώρα να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μια μεγάλη καλλιτέχνιδα που με την απουσία της άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό.


Τι φωνή, τι ερμηνεία, τι κορμί, τι υπέροχο φόρεμα!!!

Έβρεχε χθες βράδυ και σε σκεφτόμουν. Βγήκα έξω στο μπαλκόνι και κάποια στιγμή σε ένιωσα δίπλα μου. δε μου μίλησες γιατί δεν χρειάστηκε!!! Όπως η βροχή χτύπαγε αλύπητα τις φιγούρες, έτσι και τα συναισθήματά μας μαστίγωναν το είναι μας. Παρασυρθήκαμε και οι δύο σε μια επικοινωνία που μας εξόντωσε.
Όταν όλα καταλαγιάσανε διαλύσαμε το πέπλο της βροχής που είχαμε ανάμεσά μας και αφήσαμε τα δάχτυλά μας να μπλεχτούν, υγρά, κρύα, γλιστερά... Ήταν τόσο αναγκαίο να γίνει αυτό που η λαχτάρα της στιγμής μας πόνεσε!!!
Μετά χάθηκες. Έτσι έπρεπε. Οι λίγες στιγμές ψευδαισθήσεων με ζωντανεύουν. Ξαναέλα και όλα θα αλλάξουν!!!

Βαδίζοντας προς το τέλος ας απολαύσουμε το εύρος και τη δυναμικότητα ενός καλλιτέχνη  που προφανώς θα έκανε πολύ ευτυχισμένους όσους παρακολούθησαν τη συναυλία αυτή.



Θα μου άρεσε να με κρατάς στην αγκαλιά σου για να νιώθω ασφαλής.
Θα ήθελα να ακουμπήσω το κεφάλι μου στον ώμο σου και να ρουφήξω τη μυρωδιά της κολώνιας σου από την κοιλότητα του λαιμού σου.
Θα λιώσω σαν κερί όταν τα φιλήδονα χείλη σου με οδηγήσουν στην κορύφωση!!! και όταν όλα τελειώσουν και η πικρή γεύση που θα αφήσουν οι απαγορευμένες μας αισθήσεις που αφυπνίστηκαν, γίνει τόσο έντονη που θα μας αναγκάσει να μη φιλιόμαστε.
Τότε θα ξέρουμε.
Ασφάλεια... Μυρωδιές... Φιλιά... Αισθήματα... Αισθήσεις... Γεύσεις...
Όλα είναι παροδικά κι εφήμερα.

Και για το τέλος, κάτι που θα μας βάλει... κάτω από το χώμα.



Είναι όλα μαύρα και θολά.
Έτσι απλά...!!!

Και μετά απ' αυτό το ξέσπασμα πρέπει 1) να βάλω πλυντήριο, 2) να πάω να μαγειρέψω, 3) να δω Διαβολικά Μυαλά (Criminal Minds) - αν έχει - και 4) να σιδερώσω!!!
Στ' αλήθεια... TRAGIC............... :) !!!!

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το καμάρι μου που με βοήθησε να κάνω αυτή την ανάρτηση και να υποστεί το ξενύχτι μαζί μου. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω εκ των προτέρων και την κολλητή μου που θα αναγκαστεί να ακούσει ειδικά τα δύο ελληνικά τραγούδια και να κόψει φλέβες με τη βαριά διάθεση και τα γλυκανάλατα κείμενα.
Καλησπέρα - καλημέρα σε όλους.